- wyskakiwać
- wyskakiwać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ib, wyskakiwaćkuję, wyskakiwaćkuje {{/stl_8}}– wyskoczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIa, wyskakiwaćczę, wyskakiwaćczy {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'skacząc, wydostawać się skądś; szybko wychodzić skądś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyskoczyć z mieszkania, przez okno. Wyskoczyć z wanny. Ktoś wyskakuje często z tramwaju. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zostać wypchniętym, usuniętym z czegoś wskutek działania jakiejś siły': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wagon wyskoczył z szyn. Z butelek szampana wyskakują korki. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pojawiać się, wyrastać nagle na czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyskoczyły mu pryszcze na twarzy. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'skacząc, dostawać się na wierzch czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyskoczyć na mur. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wychodzić, wyjeżdżać gdzieś na krótko': {{/stl_7}}{{stl_10}}W wolnych chwilach wyskakiwał do Paryża. Wyskoczyć do sklepu po piwo. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zaczynać mówić coś nieoczekiwanie, czynić coś nie w porę; wyrywać się z czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}On zawsze wyskakuje z głupimi pomysłami.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}wyjeżdżać – wyjechać [wyskakiwać – wyskoczyć i in.] z gębą [z pyskiem i syn.] na {{/stl_10}}{{stl_8}}{kogoś} {{/stl_8}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.